Po stażu i okresie czeladniczym jako ślusarz w Wilhelmshaven oraz studiach inżynierskich w Berlinie, Josef Groß najpierw pracował dla Olympii w Wilhelmshaven i Keiper-Recaro w Remscheid i Rockenhausen.

Od 1986 roku do przejścia na emeryturę w 2000 roku Josef Groß był dyrektorem zarządzającym byłej spółki M. Kutsch GmbH w Attendorn.  Był również odpowiedzialny za zarządzanie firmami Sigro w Olpe i Letterkenny w Irlandii oraz Gametal w Portugalii, które w tamtym czasie wchodziły w skład grupy kapitałowej. Pamiętamy również jego podróże do Brazylii i Meksyku, podczas których wraz z Wolfgangiem i Arndtem G. Kirchhoffami położył podwaliny pod naszą działalność w Ameryce Środkowej i Południowej. Szczególnie bliskie sercu Josefa Großa były nasze plany wejścia na rynek w krajach Europy środkowo-wschodniej po upadku muru berlińskiego.

Decyzja o uruchomieniu naszych zakładów w Polsce i o składzie zespołu zarządzającego, z którego wiele osób do dziś jest z nami, były z pewnością najtrudniejszym doświadczeniem w jego życiu zawodowym.

Josef Groß swoimi decyzjami i umiejętnościami miał decydujący wpływ na rozwój całej Grupy KIRCHHOFF.  Jego praca nad szczegółami formowania produktów i procesów, a także rozwój niezbędnych technik łączenia stanowiły solidny fundament, na którym mogliśmy zbudować naszą globalną firmę. Ze względów zdrowotnych w 1999 roku przekazał czynności operacyjne z zakresu kierownictwa swojemu następcy, Stefanowi Leitzgenowi.

W administracji często używamy arkuszy kalkulacyjnych do dokumentowania i analizowania informacji. Umożliwiają one szybką wizualizację, łatwe zarządzanie i dokumentowanie historii danych.

Podobnie jak w produkcji, tak zwany pulpit nawigacyjny zapewnia od teraz przegląd wszystkich istotnych kluczowych wskaźników, także w obszarze administracyjnym. Pulpit nawigacyjny służy do szybkiego sprawdzania, które wskaźniki wykraczają poza nasze cele i gdzie możemy poprawić naszą wydajność.

„Cyfrowe zarządzanie biurem to doskonałe narzędzie, które pozwala nam przeprowadzać spotkania dział administracyjnego w praktyczny i efektywny sposób” - mówi kierownik ds. zakupów Jorge Brandão. „Możemy ponownie organizować spotkania naszego zespołu, które zostały przerwane przez pandemię”.

Tablice OM używane wcześniej do spotkań osobistych zostały zastąpione tym nowym formatem, a spotkania odbywają się za pośrednictwem telekonferencji BlueJeans. „Myślę, że także po pandemii będziemy nadal korzystać z cyfrowego zarządzania biurem, przeplatanego osobistymi spotkaniami” - mówi Armindo Jales, dyrektor zarządzający ds. administracji i finansów.

Zakład North York w Kanadzie, który produkuje dla SIA, otrzymał w tym roku 2 nagrody za swoją ciężką pracę. Była to Nagroda za Doskonałe Wyniki oraz nagroda Lidera w Kategorii Towarów.

Fragment oświadczenia prasowego Subaru: „Nasz sukces opiera się na sieci dostawców, którzy dostarczają nam wysokiej jakości części w bezpieczny i terminowy sposób”, powiedział Scott Brand, wiceprezes wykonawczy SIA. „Firmy te wykazują się niesamowitym zaangażowaniem, wspierając Subaru w efektywnej produkcji wysokiej jakości pojazdów dla naszych klientów”.

Zwycięzcy zostali wyróżnieni w następujących pięciu kategoriach:

• Nagroda Specjalna – za wysiłek większy, niż przewidziany przez kierownictwo SIA
• Lider w Kategorii Towarów – najlepszy dostawca w kategorii towarów
• Nagroda za Doskonałe Wyniki - osiągnięcie celów SIA w zakresie bezpieczeństwa, jakości, kosztów i dostaw
• Nagroda Superior za Doskonałe Wyniki – dla laureata Nagrody za Doskonałe Wyniki przez trzy i cztery lata z rzędu
• Nagroda Prezesa – dla laureata Nagrody za Doskonałe Wyniki przez pięć lat z rzędu

Ze względu na COVID-19, ceremonia uhonorowania zwycięzców została odłożona na późniejszy termin, a pamiątkowe tabliczki zostały dostarczone pocztą. 

Erik Prohászka, kierownik zmiany w tłoczni w Esztergom (Węgry), mówi: „Z początku ciężko było się przyzwyczaić do tych środków, ale teraz traktujemy je jak coś oczywistego. Naszym kolegom podoba się reakcja firmy i środki ochrony, jakie wprowadziła, takie jak używanie środków dezynfekujących zaraz po tym, jak wirus zaczął się rozprzestrzeniać”.

Zespoły częściowo się rozdzieliły – połowa pracuje w zakładzie, połowa z domu w ramach home office. Zmieniają się co tydzień. Środki ochrony obejmują zachowanie odpowiedniej odległości od siebie, niezamykanie drzwi, regularne czyszczenie powierzchni, które są często dotykane i bariery fizyczne, takie jak ściany z plexi.

„Tymczasowo pracuję z domu od marca”, mówi Sabine Montenbruck, asystent kierownika produkcji w Iserlohn (Niemcy) . "Praca z domu bardzo dobrze się sprawdza. Cieszę się, że mamy tę możliwość i że nasz dział IT był w stanie wyposażyć nas w laptopy w tak krótkim czasie. Podczas mojego powrotu do biura musiałam nosić maskę, trochę dziwne uczucie. Ale za drugim razem już się do tego przyzwyczaiłam.”

Mike Walsh, kierownik ds. BHP i ochrony środowiska w Aurora Corporate (Kanada), wyjaśnia: „Pracownicy korporacyjni i lokalni robili co mogli, aby zapewnić zakup odpowiedniej ilości masek, w tym masek jednorazowych i wielokrotnego użytku, środków dezynfekcji rąk i środków czystości. Każdy zakład przeprowadził kontrolę swoich magazynów i przygotował się do powrotu do startu produkcji. Gdzie tylko będzie taka potrzeba i gdzie nie będzie możliwości zapewnienia odpowiedniej odległości między pracownikami, każdy będzie wyposażony w maski, tak, jak zalecił rząd. Stanie się tak również w przypadku pracowników, którzy dobrowolnie będą chcieli je nosić.”

„Niektórzy pracownicy mają trudności w zachowaniu odpowiedniej odległości, zwłaszcza przy bramkach i zegarach”, mówi Fábio Valente, technik ds. BHP w Ovar (Portugalia). Dokumentowanie używania środków dezynfekcji przed każdą zmianą lub użyciem maszyny nie jest prostym zadaniem. Ogólnie jednak środki ochrony spotykają się z pozytywną reakcją pracowników. „Każdy z nas musi zachowywać się odpowiedzialnie, żebyśmy wszyscy mogli uniknąć rozprzestrzeniania się Covid-19 w naszej firmie. Jest to wiadomość, którą chcemy przekazać wszystkim pracownikom.”

Hugo Ferreira, globalny dyrektor KAPS w Ovar (Portugalia), nadal pracuje z domu. „Największym wyzwaniem dla mojego zespołu jest to, że nie możemy podróżować i musimy prowadzić szkolenia na miejscu. Z tego powodu przeprowadzamy je online. Pod innymi względami sytuacja nie jest dla nas dramatyczna. Jesteśmy przyzwyczajeni do pracy z różnych miejsc i nasz system jest dostosowany do zarządzania naszymi zespołami.”

„Noszenie masek, dezynfekcja rąk i powierzchni stały się naszym chlebem powszednim. Czasem nawet zapominamy o ściąganiu masek, na przykład w trakcie przerwy na coś do picia lub na przeąskę – stały się już częścią nas”, mówi Corina Mandă, asstent managera w Craiova (Rumunia).

Thomas Lozinski, kierownik działu Hot Forming & Trailer Systems w zakładzie Iserlohn (Niemcy) jest optymistą: „Nie pozwalamy pracy popsuć nam zabawy, wykorzystujemy sytuację najlepiej, jak możemy. Wiemy, że KIRCHHOFF Automotive jest w dobrej sytuacji i że spokojnie przetrwamy te ciężkie czasy. Ducha walki i chęć do walki z kryzysem da się czuć na odległość. Nasza społeczność i spójność w firmie są bardzo ważnymi filarami dla wszystkich pracowników i zapewniają nam poczucie bezpieczeństwa.

Wszyscy przyzwyczailiśmy się do tej nowej rzeczywistości. Środki te zostaną zachowane na pewien czas, aby zapewnić nam wszystkim ochronę. Jednakże wszyscy świetnie zdajemy sobie sprawę z tego, że zachowując je dokładamy nasze cegiełki do bezpieczeństwa pracy w naszych zakładach.

Andreas Heine: Jaki jest harmonogram dla Europy, kiedy który zakład zostanie ponownie uruchomiony?

Stefan Leitzgen: Pierwsze zakłady zostały reaktywowane w zeszłym tygodniu, kolejne rozpoczną pracę w tym tygodniu, a ostatnie - miejmy nadzieję - od 11 maja. Jednakże często na początku pracujemy na jedną zmianę, a nawet nie we wszystkich zakładach i przez cały tydzień. Na przykład w Attendorn zaczniemy w tym tygodniu ze zmianą z 25 pracownikami, zwykle jest to około 120.     

Andreas Heine: Mówią, że rozwój w Ameryce Północnej jest o dwa tygodnie do tyłu. Czy dotyczy to również ponownego uruchomienia w Kanadzie, USA i Meksyku?

Stefan Leitzgen: Ogólnie rzecz biorąc, tak jest. Całkowita blokada we wszystkich trzech krajach będzie trwała co najmniej do 10 maja, w Meksyku nawet do końca miesiąca. Ale nawet te daty zmieniają się prawie codziennie. Z bardzo nielicznymi wyjątkami, żaden z naszych klientów nie planuje ponownego uruchomienia przed 11 maja.

Andreas Heine: Na jak dużą część naszych możliwości liczą klienci? Czy strategie rozwoju zakładów motoryzacyjnych są podobne, czy też zupełnie inne?

Stefan Leitzgen: W maju spodziewamy się maksymalnie 50% normalnej sprzedaży w Europie, a to już jest optymistyczny scenariusz. W Ameryce Północnej spodziewamy się znacznie niższej sprzedaży. Zasadniczo, wszyscy producenci OEM planują podobnie. Wszyscy oni zaczynają od jednej zmiany, a następnie zwiększają produkcję z tygodnia na tydzień. Często linie montażowe pracują wolniej niż przed kryzysem, ponieważ zaangażowanych jest mniej pracowników. Tempo wzrostu różni się w zależności od producenta.  

Andreas Heine: Czy wszędzie jesteśmy dobrze przygotowani do ponownego uruchomienia, czy czekają na nas jeszcze jakieś szczególne wyzwania?

Stefan Leitzgen: Wszystkie zakłady muszą przeprowadzić audyt "Powrót do pracy". W ten sposób sprawdzamy, czy wszystkie środki zapobiegawcze Covid19 zostały wdrożone. A wszyscy pracownicy na całym świecie przechodzą szkolenie, podczas którego wyjaśniane są działania podejmowane w poszczególnych zakładach. Tak, jestem przekonany, że jesteśmy bardzo dobrze przygotowani. 

Andreas Heine: Czy nasze nowe wiążące instrukcje dotyczące współpracy w zakładzie w zakładzie zostaną przyjęte w czasach Korony i zostaną wdrożone tam, gdzie pracownicy już pracują?

Stefan Leitzgen: Nasze środki ochronne Covid19 zostaną wdrożone również w zakładach, w których pracownicy już pracują. Oczywiście nie wszystko jeszcze działa sprawnie, ale to się sprawdza. Sporadycznie pojawia się krytyka, na przykład w temacie zamknięcia szatni. Ale są też pracownicy, którzy podziękowali nam za nasze ostrożne podejście. 

Andreas Heine: Czy są jakieś prognozy dotyczące tego, jak bardzo zamknięcie wpłynęło na nas jako na firmę i jaki będzie to miało wpływ na nasze wyniki roczne?

Stefan Leitzgen: Jest wstępna prognoza na okres od stycznia do końca czerwca. Liczby te są bardzo otrzeźwiające. Jednak jest jeszcze zdecydowanie za wcześnie, aby sporządzać prognozy na cały rok. Ale jedna rzecz jest już dziś całkowicie jasna: będziemy musieli znacznie zacisnąć pasa.

Andreas Heine: W tej chwili trudno jest codziennie znosić wiele raportów kryzysowych. Czy jest coś, co mogłoby nas trochę rozweselić, dać nam nadzieję na przyszłość?

Stefan Leitzgen: Tak, nasz kolega z zarządu w Rumunii został ojcem po raz trzeci.

Andreas Heine: To na pewno dobre wieści, gratulacje również ode mnie.

Hala produkcyjna kompleksowych podzespołów oraz powierzchnia logistyczna została powiększona o 2350 m². Na rozbudowanej powierzchni zgrzewalni znajdują się głównie roboty spawalnicze, zgrzewalnicze (punktowe i MAG). Całkowita powierzchnia hali wynosi 7100 m²; uwzględniając obszar drogi załadunkowej (dach o szerokości 17 m do załadunku i rozładunku ciężarówek) całkowita powierzchnia wyniesie 8400 m².

Powierzchnia biurowa również została powiększona. Na powierzchni 420 m² utworzono nowe szatnie, biuro w systemie zabudowy otwartej oraz nową, praktyczną salę konferencyjną.

Zakład w Gnieźnie powstał w 2015 roku. Położenie geograficzne w pobliżu zakładów VW we Wrześni i w Poznaniu oraz atrakcyjne realia rynku pracy były decydującymi kryteriami przy podejmowaniu decyzji o takiej właśnie lokalizacji zakłdu.

Po jeździe próbnej ROTOPRESS BLUEPOWER, śmieciarką marki FAUN zasilaną wodorowymi ogniwami paliwowymi, McAllister powiedział: „Jak miło i cicho”. FAUN opracował system napędu wodorowego do akumulatorów gotowy do produkcji seryjnej i w tym roku zbuduje 22 bezemisyjnych pojazdów. Podstawą jest Mercedes Benz Econic, w którym zamiast silnika spalinowego i układu wydechowego zamontowane są akumulatory, ogniwa paliwowe i zbiorniki na wodór. Pojazdy będą montowane w zależności od obszaru zastosowania. Wodór jest idealnym nośnikiem, jest lekki i ma dużą gęstość, dzięki czemu pojazd może pracować dłużej.

Dla FAUN wodór jest jedynym rozsądnym systemem napędowym. Tylko w ten sposób możliwy jest zamknięty cykl energetyczny. Dzięki pojazdom BLUEPOWER, FAUN dostarcza przedsiębiorstwom w stu procentach elektryczne i bezemisyjne śmieciarki i zamiatarki. Emisja hałasu jest również marginalna, ponieważ wszystkie pojazdy zostały zoptymalizowane pod kątem cichej i energooszczędnej pracy. Energia elektryczna wytwarzana przez ogniwa paliwowe z wodoru jest wykorzystywana nie tylko do jazdy, ale także do wszystkich funkcji nadwozia.

Na obszarach gęsto zaludnionych pojazdy zbierające odpady z gospodarstw domowych zatrzymują się często, nawet co kilka metrów. W przypadku konwencjonalnego podwozia, duża ilość energii zamienia się w ciepło, którego nie można dalej wykorzystać np. przy hamowaniu. Pojazdy BLUEPOWER przechowują tę energię w akumulatorach do późniejszego wykorzystania. Oznacza to, że pojazd BLUEPOWER potrzebuje do 40% mniej energii, nie wytwarza CO2 i NOx i emituje mniej cząstek stałych. W ten sposób FAUN wnosi cenny wkład w gorący obecnie temat ochrony klimatu.

Zdjęcie: Patrząc w przyszłość, (od lewej): Matthias Kohlmann (CFO Grupy FAUN i przewodniczący Izby Przemysłowo-Handlowej w regionie Elbe Weser), Torsten Rohde (burmistrz Osterholz-Scharmbeck), Thorsten Baumeister (COO Grupy FAUN), Bernd Lütjen (administrator okręgu Osterholz), Hans-Dieter von Friedrichs (dyrektor okręgu a.D.), Burkard Oppmann (dyrektor zarządzający FAUN Services GmbH), David McAllister, Dr Johannes F. Kirchhoff (partner zarządzający Grupy KIRCHHOFF), Patrick Hermanspann (CEO Grupy FAUN).

Jest to pierwsza serwoprasa transferowa w naszej północnoamerykańskiej lokalizacji z możliwością podawania przygotówek podajnikiem automatycznym jak i taśmowym. Zapewnia to większą elastyczność w stosowaniu tej nowoczesnej technologii tłoczenia. Efektywność wykorzystania materiału było przy tym ważnym kryterium decyzyjnym.

Prasa została dostarczona we wrześniu, a pierwsze testy odbyły się już w grudniu. Po dostarczeniu wielu tłoczników do nowej serwoprasy transferowej skupiono się na szkoleniu pracowników.

Nabożeństwo upamiętniające w Oberste Stadtkirche transmitowane było na żywo na ekranie w Bauernkirche. Obie świątynie wypełnione  były po brzegi. W nabożeństwie wzięli udział nie tylko pracownicy dwóch niemieckich zakładów w Attendorn i Iserlohn, ale także koledzy z wielu europejskich zakładów. Wśród przedstawicieli społeczności lokalnej oraz ludzi ze świata polityki i kultury, obecni byli przedstawiciele rządu krajowego Nadrenii Północnej-Westfalii oraz prezesi niemieckich związków pracodawców i metalowców.

Życie dr inż. Jochena F. Kirchhoffa naznaczone było kreatywnością, humorem, duchem sportu, miłością do muzyki i ludzi, a przede wszystkim miłością do swojej rodziny. Muzyka była jedną z jego wielkich pasji. W tym duchu jego rodzina zorganizowała nabożeństwo żałobne. Wybitni artyści, tacy jak Folkwang Kammerorchester Essen, gitarzystka Dale Kavanagh, skrzypek Moritz Ter Nedden i Märkische Motettenkreis Iserlohn, wykonali utwory Johanna Sebastiana Bacha, Felixa Mendelssohna-Bartholdy'ego i Samuela Barbera. Homilię podczas nabożeństwa żałobnego wygłosił pastor Jürgen Löprich, w imieniu rodziny głos zabrał wygłosił dr Johannes F. Kirchhoff, a wnukowie odczytali modlitwę wiernych za zmarłego dziadka.

Po uroczystości kościelnej rodzina Kirchhoff zaprosiła gości na przyjęcie w restauracji Schauburg Iserlohn. Seria zaprezentowanych zdjęć wywołała wiele wspomnień z życia prywatnego i zawodowego dr inż. Jochena F. Kirchhoffa.

W dniu nabożeństwa żałobnego, pamięć dr inż. Jochena F. Kirchhoffa uczczono w wielu zakładach chwilą ciszy.